Divčibare, biser valjevskog kraja smešten na samo 37 km jugozapadno od Valjeva i 120 km od prestonice, predstavljaju idiličan planinski predeo na Maljenu. Ovo slikovito područje oduševljava svojim bogatim biljnim i životinjskim svetom, ali se i ponosi blagotvornom klimom. Divčibare omogućavaju posetiocima raznovrsne sportsko-rekreativne sadržaje, koji umnogome obogaćuju turističku ponudu ovog dela Srbije. Divčibare su mesto koje u svim godišnjim dobima nudi nezaboravan doživljaj. Ovde se posetioci mogu prepustiti prelepom planinskom krajoliku, istražiti vidikovce i uživati u vodama, uz istovremeno uživanje u izvanrednoj ugostiteljskoj ponudi i srdačnosti domaćina. Ako ste strastveni ljubitelj skijanja i planirate posetu tokom zimske sezone, Divčibare će vas oduševiti. Ovaj predeo krase blagi planinski prevoji i uzvišenja, prekrivena snežnim pokrivačem tokom 3-4 meseca godišnje. Skijaši će pronaći živahnu turističku ponudu divčibarske zimske sezone, sa mogućnošću odabira među popularnim ski-stazama. Na ovom čarobnom mestu, koje je domaćin dve veće ski-staze i jedne posebno prilagođene deci, skijanje postaje nezaboravno iskustvo koje upotpunjuje celokupni doživljaj Divčibara. Divčibare ski staze Ako posetite Divčibare moći ćete da uživate u dve ski staze odličnih karakteristika, a ni početnici ni deca nisu zapostavljeni. Naprotiv. Ski Staza Centar Smeštena u neposrednoj blizini odmarališta "Crni vrh", hotela Pepa i Divčibarskog zamka, ski staza Centar pruža nezaboravno iskustvo skijanja na severnim obroncima Crnog vrha. Sa ukupnom dužinom od oko 600 metara i visinskom razlikom od otprilike 100 metara, ova staza je savršena za sve skijaše srednjeg nivoa veštine. Uz pomoć ski lifta vučnice, koji ima kapacitet od 700 skijaša na sat, posetioci mogu uživati u bezbrižnom spuštanju niz padine. Posebnu draž staze Centar čini fascinantan pogled sa vrha na venac planina Zapadne Srbije, a u sunčanim danima čak i na planinski masiv Kopaonika. Ono što stazu Centar izdvaja je i noćno skijanje, jer je osvetljena od podnožja do vrha, pružajući nezaboravnu avanturu i u večernjim satima.
Divčibare, biser valjevskog kraja smešten na samo 37 km jugozapadno od Valjeva i 120 km od prestonice, predstavljaju idiličan planinski predeo na Maljenu. Ovo slikovito područje oduševljava svojim bogatim biljnim i životinjskim svetom, ali se i ponosi blagotvornom klimom. Divčibare omogućavaju posetiocima raznovrsne sportsko-rekreativne sadržaje, koji umnogome obogaćuju turističku ponudu ovog dela Srbije.
Divčibare su mesto koje u svim godišnjim dobima nudi nezaboravan doživljaj. Ovde se posetioci mogu prepustiti prelepom planinskom krajoliku, istražiti vidikovce i uživati u vodama, uz istovremeno uživanje u izvanrednoj ugostiteljskoj ponudi i srdačnosti domaćina.
Ako ste strastveni ljubitelj skijanja i planirate posetu tokom zimske sezone, Divčibare će vas oduševiti. Ovaj predeo krase blagi planinski prevoji i uzvišenja, prekrivena snežnim pokrivačem tokom 3-4 meseca godišnje. Skijaši će pronaći živahnu turističku ponudu divčibarske zimske sezone, sa mogućnošću odabira među popularnim ski-stazama. Na ovom čarobnom mestu, koje je domaćin dve veće ski-staze i jedne posebno prilagođene deci, skijanje postaje nezaboravno iskustvo koje upotpunjuje celokupni doživljaj Divčibara.
Divčibare ski staze
Ako posetite Divčibare moći ćete da uživate u dve ski staze odličnih karakteristika, a ni početnici ni deca nisu zapostavljeni. Naprotiv.
Ski Staza Centar
Smeštena u neposrednoj blizini odmarališta „Crni vrh“, hotela Pepa i Divčibarskog zamka, ski staza Centar pruža nezaboravno iskustvo skijanja na severnim obroncima Crnog vrha. Sa ukupnom dužinom od oko 600 metara i visinskom razlikom od otprilike 100 metara, ova staza je savršena za sve skijaše srednjeg nivoa veštine. Uz pomoć ski lifta vučnice, koji ima kapacitet od 700 skijaša na sat, posetioci mogu uživati u bezbrižnom spuštanju niz padine. Posebnu draž staze Centar čini fascinantan pogled sa vrha na venac planina Zapadne Srbije, a u sunčanim danima čak i na planinski masiv Kopaonika. Ono što stazu Centar izdvaja je i noćno skijanje, jer je osvetljena od podnožja do vrha, pružajući nezaboravnu avanturu i u večernjim satima.
Radno vreme žičare je promenljivo tokom sezone. a obično je od 10:00 do 16:00 časova.
Ski Staza Crni vrh
Smeštena na severnoj strani Crnog vrha, ski staza Crni vrh pruža adrenalinsko iskustvo na svojih 850 metara dužine, sa visinskom razlikom od oko 180 metara. Dvosedna žičara maksimalnog kapaciteta od 1.200 skijaša na sat omogućava brz i efikasan transport skijaša do vrha. Klasifikovana kao srednje teška staza crvene kategorije, namenjena je veštijim skijašima. Radno vreme žičare je od 9:00 do 16:00 časova, što pruža dovoljno vremena za uživanje u zimskom čaroliji.
Ski staze za decu
Divčibare su, osim za iskusne skijaše, odlično mesto i za najmlađe ljubitelje zimskih sportova. Tri ski lifta postavljena na blago nagnutom terenu, kod hotela „Heba“, u blizini hotela „Maljen“ i odmarališta „Stevan Filipović“, pružaju savršenu priliku za decu i početnike da uđu u svet skijanja. Livade bez drveća i panjeva čine ove staze savršenim mestom za učenje i zabavu dece. Ovo je garancija nezaboravnih trenutaka na snegu.
Zaronite u svet zimskih čuda na Divčibarama i doživite nezaboravno iskustvo skijanja na ovim čarobnim stazama.
Planine su oduvek privlačile pažnju ljudi i predstavljale mesta koja odišu posebnim šarmom i lepotom. U Srbiji se nalazi mnogo takvih planina, a jedna od najzanimljivijih je svakako planina Rtanj. Gde se nalazi planina Rtanj? U istočnoj Srbiji, uzdiže se planina koja predstavlja prirodni fenomen kraškog reljefa – Rtanj. Ova impresivna planina usred ravnice ima gotovo potpuno pravilan piramidalni oblik, a njen najviši vrh, Šiljak, dostiže visinu od 1561 metar. Međutim, Rtanj nije samo poznat po svom izgledu, već i po brojnim pećinama, jamama, podzemnim izvorima, lekovitom bilju i drugim kuriozitetima koji ga krase. Mnoge legende su vezane za ovu planinu, upravo zbog njenog specifičnog izgleda, a naučnici su čak pokušavali da dokažu da je Rtanj nekada bio prava piramida. Rtanj kao destinacija za planinarenje Rtanj je jedna od najomiljenijih planinarskih destinacija u Srbiji. Ovaj planinski biser privlači kako početnike tako i iskusne planinare koji se ovde kondiciono pripremaju za ozbiljnije uspone po svetu. Pored planinara, na Rtanj dolaze i avanturisti i ljubitelji prirode, u potrazi za mirnom oazom u prirodi i neverovatnim pejzažima koje pruža ova jedinstvena planina. Rtanj je planina koja pruža pristupačne staze čak i za one koji nemaju iskustva u planinarenju i ne traži pomoć vodiča. Staze su jasno obeležene i nalaze se na različitim stranama planine. Međutim, planinarenje u zimskim uslovima se ne preporučuje planinarima bez iskustva i opreme. Takođe, važno je izbegavati uspon na vrh tokom grmljavine, jer je vrh često izložen udarima gromova, što se može videti po različitim brazdama na steni. Boravak na vrhu Rtnja pruža nezaboravan osećaj. Ukoliko je vidljivost dobra, sa Rtnja se pruža pogled na druge planine Srbije. Na severu je moguće videti Avala, a sa izuzetnom vidljivošću se može videti i Šar-planina. Zbog toga se Rtanj naziva i „Mistična planina“, jer je vidljiva sa svih strana. Na vrhu
Planine su oduvek privlačile pažnju ljudi i predstavljale mesta koja odišu posebnim šarmom i lepotom. U Srbiji se nalazi mnogo takvih planina, a jedna od najzanimljivijih je svakako planina Rtanj.
Gde se nalazi planina Rtanj?
U istočnoj Srbiji, uzdiže se planina koja predstavlja prirodni fenomen kraškog reljefa – Rtanj. Ova impresivna planina usred ravnice ima gotovo potpuno pravilan piramidalni oblik, a njen najviši vrh, Šiljak, dostiže visinu od 1561 metar.
Međutim, Rtanj nije samo poznat po svom izgledu, već i po brojnim pećinama, jamama, podzemnim izvorima, lekovitom bilju i drugim kuriozitetima koji ga krase. Mnoge legende su vezane za ovu planinu, upravo zbog njenog specifičnog izgleda, a naučnici su čak pokušavali da dokažu da je Rtanj nekada bio prava piramida.
Rtanj kao destinacija za planinarenje
Rtanj je jedna od najomiljenijih planinarskih destinacija u Srbiji. Ovaj planinski biser privlači kako početnike tako i iskusne planinare koji se ovde kondiciono pripremaju za ozbiljnije uspone po svetu. Pored planinara, na Rtanj dolaze i avanturisti i ljubitelji prirode, u potrazi za mirnom oazom u prirodi i neverovatnim pejzažima koje pruža ova jedinstvena planina.
Rtanj je planina koja pruža pristupačne staze čak i za one koji nemaju iskustva u planinarenju i ne traži pomoć vodiča. Staze su jasno obeležene i nalaze se na različitim stranama planine. Međutim, planinarenje u zimskim uslovima se ne preporučuje planinarima bez iskustva i opreme. Takođe, važno je izbegavati uspon na vrh tokom grmljavine, jer je vrh često izložen udarima gromova, što se može videti po različitim brazdama na steni.
Boravak na vrhu Rtnja pruža nezaboravan osećaj. Ukoliko je vidljivost dobra, sa Rtnja se pruža pogled na druge planine Srbije. Na severu je moguće videti Avala, a sa izuzetnom vidljivošću se može videti i Šar-planina. Zbog toga se Rtanj naziva i „Mistična planina“, jer je vidljiva sa svih strana. Na vrhu Šiljak se nalaze ostaci kapele Svetog Đorđa, koju je 1934. godine sagradila Greta Minh u sećanje na svog pokojnog muža Julijusa, koji je tada bio vlasnik rudnika uglja u podnožju Rtnja. Nažalost, devedesetih godina prošlog veka, vandali su srušili kapelu u nadi da se u njoj nalazi skriveno blago.
Najznačajniji događaji vezani za Rtanj
Republičke akcije „Božićni uspon“, koje se održavaju u januaru u organizaciji OPSD „Dragan Radosavljević“ iz Zaječara, i „Noćni uspon“, koji se održava u julu u organizaciji planinarskog kluba „Šiljak“ iz Boljevca, su najpopularniji planinarski događaji na Rtnju. Svake godine, ovi događaji privlače i do hiljadu planinara iz celog regiona.
Planina Rtanj zanimljivosti
Planina Rtanj je popularna ne samo po svojoj lepoti, već i po lekovitom bilju koje raste na njenim padinama. Endemske biljke koje rastu samo na ovoj planini su zakonom zaštićene. Rtanjski čaj, napravljen od ovog bilja, ima veliku popularnost i zbog svojih lekovitih svojstava. Svake godine, 7. jula, u okviru manifestacije „Sv. Jovan Biljober“, organizuje se izlet na Rtnj, tokom kojeg posetioci mogu da beru lekovito bilje uz pratnju stručnih vodiča.
Voda sa Rtnja sliva se u podnožje kroz šupljine u samoj planini, što je odlika kraškog reljefa. Iz tog razloga, na podnožju Rtnja ima puno izvora pijaće vode. Turistička atrakcija i jedinstveni kuriozitet je jama Ledenica koja se nalazi na jugoistočnoj strani najvišeg vrha Rtnja. Ulaz u jamu je širok oko 20 metara, a dužina jame je 50 metara. Ulaz se postepeno sužava i na kraju se ulazi u prostranu dvoranu visine 10 metara. Temperatura unutra je prilično konstantna tokom cele godine, između -2°C leti i -4°C zimi.
Pored Rtnja, u blizini se nalaze i druge turističke i planinarske destinacije koje vredi posetiti. Planina Malinik sa Lazarevim kanjonom i Lazarevom pećinom, planine Veliki krš i Borski Stol kod Bora, izletište Grza, Sokobanja i arheološko nalazište Felix Romuliana iz trećeg veka samo su neke od njih.
Španija ima bogatu istoriju i dosta prirodnih fenomena po kojima je prepoznatljiva u svetu, a pećina Altamira je sigurno jedan od najimpresivnijih fenomena. Altamira - lokacija Altamira je paleolitska pećina koja se nalazi u Santiljana del Mar (region Kantabrija) u severnoj Španiji. Globalno je prepoznatljiva jer sadrži praistorijske slike. Pećina je bila naseljena hiljadama godina, pa pored paleolitske pećinske umetnosti sadrži i ostatke svakodnevnih aktivnosti praistorijskog stanovništva. UNESCO je proglasio svetskom baštinom 1985. godine. Izgled Altamira pećine Danas je pećina dugačka 270 metara, a arheološko nalazište se nalazi unutar pećine, u blizini ulaza, međutim, i van pećine postoje ostaci pošto je prvobitni ulaz pao. Pećina se može podeliti na tri dela: ulaz u pećinu velika sala ili polihromna sala galerija Ulaz je glavni deo gde su ljudi živeli; arheolozi su tu pronašli ostatke životinjskih kostiju, pepela sa kontinualnih ognjišta i kremene predmete kao što su noževi, sekire i ulomci kremena, koji ukazuju na ljudsku aktivnost u ovom delu pećine. S obzirom da su arheolozi pronašli ove vrste ostataka u različitim slojevima sedimenata, čini se razumnim pretpostaviti da je pećina bila naseljena tokom dužeg vremenskog perioda. Takođe, u unutrašnjosti pećine, gde nema prirodnog svetla, nalazi se polihromna ili velika sala, obojena u više boja. Ulaz i polihromna sala čine veliku salu, ali pošto je pećina uzak hodnik, nema mnogo mesta za velike prostore. Završetak pećine je uzak hodnik sa otežanim pristupom, ali čak i u njemu postoje paleolitske slike i gravure. Istorija pećine Altamira Pećina Altamira u Španiji predstavlja jedno od najznačajnijih nalazišta praistorijskih pećinskih crteža na svetu. Ova pećina je otkrivena 1868. godine od strane lovca Modesta Kubiljasa, koji je o tome obavestio plemića iz te oblasti. Ipak, on nije posetio pećinu sve do 1875. godine, a prva arheološka iskopavanja na ovom lokalitetu su započela tek 1879. godine. Tokom iskopavanja,
Španija ima bogatu istoriju i dosta prirodnih fenomena po kojima je prepoznatljiva u svetu, a pećina Altamira je sigurno jedan od najimpresivnijih fenomena.
Altamira – lokacija
Altamira je paleolitska pećina koja se nalazi u Santiljana del Mar (region Kantabrija) u severnoj Španiji. Globalno je prepoznatljiva jer sadrži praistorijske slike. Pećina je bila naseljena hiljadama godina, pa pored paleolitske pećinske umetnosti sadrži i ostatke svakodnevnih aktivnosti praistorijskog stanovništva. UNESCO je proglasio svetskom baštinom 1985. godine.
Izgled Altamira pećine
Danas je pećina dugačka 270 metara, a arheološko nalazište se nalazi unutar pećine, u blizini ulaza, međutim, i van pećine postoje ostaci pošto je prvobitni ulaz pao. Pećina se može podeliti na tri dela:
ulaz u pećinu
velika sala ili polihromna sala
galerija
Ulaz je glavni deo gde su ljudi živeli; arheolozi su tu pronašli ostatke životinjskih kostiju, pepela sa kontinualnih ognjišta i kremene predmete kao što su noževi, sekire i ulomci kremena, koji ukazuju na ljudsku aktivnost u ovom delu pećine. S obzirom da su arheolozi pronašli ove vrste ostataka u različitim slojevima sedimenata, čini se razumnim pretpostaviti da je pećina bila naseljena tokom dužeg vremenskog perioda. Takođe, u unutrašnjosti pećine, gde nema prirodnog svetla, nalazi se polihromna ili velika sala, obojena u više boja. Ulaz i polihromna sala čine veliku salu, ali pošto je pećina uzak hodnik, nema mnogo mesta za velike prostore. Završetak pećine je uzak hodnik sa otežanim pristupom, ali čak i u njemu postoje paleolitske slike i gravure.
Istorija pećine Altamira
Pećina Altamira u Španiji predstavlja jedno od najznačajnijih nalazišta praistorijskih pećinskih crteža na svetu. Ova pećina je otkrivena 1868. godine od strane lovca Modesta Kubiljasa, koji je o tome obavestio plemića iz te oblasti. Ipak, on nije posetio pećinu sve do 1875. godine, a prva arheološka iskopavanja na ovom lokalitetu su započela tek 1879. godine.
Tokom iskopavanja, pronađeni su objekti napravljeni od kremenja, kostiju i rogova, kao i boje, fauna i školjke koje su omogućile datiranje pećinskih crteža. Međutim, ovaj rad je bio ograničen samo na ulaz u pećinu. Sanz de Sautola je godinu dana kasnije objavio svoj rad „Beleške o nekim praistorijskim predmetima u Santander regionu“.
U to vreme, glavna istraživanja iz oblasti praistorije su se odvijala u Francuskoj, a stručnjaci nisu prihvatali autentičnost crteža u pećini Altamira, jer nisu pokazivali iste obrasce i karakteristike kao one u pećinama proučavanim u Francuskoj. Sanz de Sautola je smatran lažovom i pećina Altamira je bila zaboravljena.
Tek 1902. godine, E. de Kartaljač, francuski preistoričar, objavio je rad „Les cavernes ornées de dessins. La grotte d’Altamira, Espagne. «Mea culpa» d’un sceptique“ („Pećine ukrašene crtežima. Pećina Altamira, Španija. „Mea culpa“ jednog skeptika“) i od tog trenutka, pećina je dobila ključnu ulogu u međunarodnom istraživanju praistorije.
Kasnije, 1903. godine, H. Alkalde del Rio nastavio je iskopavanja i otkrio dva uzastopna nivoa: jedan iz Gornjeg Solutreana i drugi iz Donjeg Magdalenijana, oba pripadaju paleolitu. Ovi podaci su potvrđeni iskopavanjima koja su obavljena 1924. i 1925. godine od strane Huga Obermajera, kao i J. Gonzalesa Ečegara i L. G. Frimena 1980. i 1981.
Slike i gravure u Altamiri
Pećina Altamira u Španiji je poznata po svojim predivnim i fascinantnim pećinskim slikama. Na osnovu arheoloških istraživanja, stručnjaci pretpostavljaju da su slike i gravure na zidovima pećine napravljene od strane ljudi koji su nastanjivali pećinu tokom različitih perioda. Najveći broj slika i gravura u pećini Altamira, koji obuhvataju životinje i ruke, nalaze se u polikromnoj sobi.
Najstarije slike nalaze se na desnoj strani krova i uključuju konje, pozitivne i negativne slike ljudskih ruku, apstraktne oblike i niz tačaka. Većina slika na ovom delu zida je naslikana ugljenom. Takođe postoje ‘maske’ koje su napravljene iscrtavanjem očiju i usta na prirodnim konturama kamenih zidova i datiraju iz perioda Donjeg Magdaleiniana. Međutim, većina slika iz ovog perioda predstavlja jelene.
Na desnoj strani krova nalazi se 25 obojenih slika pećine (uglavnom crvenih i crnih): velike predstave konja, slike bizona i ženskog jelena koji je dug više od dva metra.
Tehnika crtanja koja je korišćena bila je graviranje zida pomoću kamena i zatim crtanje crne linije ugljenom. Nakon toga, bojeno je crvenom ili žutom bojom. Detalji, kao što su dlake, napravljeni su ugljenom olovkom, dok su elementi poput očiju ili rogova uklesani. Iako ove figure možda izgledaju jednostavne, izbočine i pukotine na krovu su namerno korišćene kako bi se životinjama dala volumen.
U uskom prolazu nalazi se poseban set maski koje predstavljaju životinjska lica, na primer jelena i bizona. Tehnika koja je korišćena je jednostavna, ali istovremeno zapanjujuća. Umjetnik je iskoristio prirodne konture i perspektivu kako bi stvorio celo lice sa jednostavnim elementima poput očiju i linija koje predstavljaju usta ili nos. Pećina Altamira je pravi dragulj u istoriji umetnosti i predstavlja neizbrisivi trag ljudske kreativnosti i genijalnosti u praistorijskom dobu.
Kakva je današnjica pećine Altamira?
U poslednjih nekoliko godina pećina Altamira je bila i zatvorena za javnost zbog problema očuvanja. Ulaz se srušio i pokrio pećinu, stvarajući stabilnu klimu koja je omogućila očuvanje slika, ali kada je pećina otkrivena, zrak je počeo ulaziti spolja i izazvao promene u vlažnosti i temperaturi. Trenutno je moguće posetiti pećini, ali postoje velika ograničenja.
Kroz XX vek su izgrađeni zidovi i staze unutar pećine kako bi primile stotine hiljada posetilaca. Sve ove promene poslednjih godina uticale su na slike, kao i na ljudsku prisutnost. Od 1997. do 2001. godine poduzete su mere za kontrolu stanja pećine.
Godine 2002. Špansko nacionalno istraživačko veće započelo je temeljan plan za očuvanje, a od 2011. godine međunarodni odbor stručnjaka je proučavao izvedivost davanja pristupa ograničenom broju posetilaca bez ugrožavanja očuvanja slika. Iako originalna pećina ne može biti posećena, arheološke studije i stručnjaci omogućili su rekreiranje pećine koja se može posetiti.
Muzej Altamira koji sadrži stalnu zbirku predmeta iz Altamire i drugih okolnih pećina je jedna od ustanova ovoga tipa koju trebate posetiti u Španiji.
Sjeničko ili Uvačko jezero je jedno od najvećih prirodnih bisera jugozapadne Srbije. Osnovne odlike ovog jedinstvenog jezera su sačuvana priroda, divna plava boja vode, bogata flora i fauna i velike mogućnosti za aktivni odmor. Kako je nastalo Uvačko jezero? Godine 1979. kanjon reke Uvac je potopljen i reka je pregrađena za potrebe hidroelektrane. Brana je izgrađena kod sela Akmačići. Jezero je daklče formirano od reke Uvac, a pomaže mu i pritoka reka Vapa. Uvačko jezero je nastalo popunjavanjem kanjona čija dubinu doseže 100 metara. Kanjon je poznat po jedinstvenim meandrima koje je Uvac utisnuo u krečnjački masiv Pesterske visoravni. Gde se nalazi Uvačko jezero? Jedno od najvećih i najpoznatijih jezera u tom zapadnom delu Srbije je Uvačko jezero. Ono je ušuškano između planina Zlatara i Javora. Njegova neobična pojava kao spoja dveju reka, Rzava i Uvca, privlači mnoge posetioce koji uživaju u netaknutoj prirodi ovog područja. Najbliža veća naseljena mesta su Sjenica i Nova Varoš. Uvačko (Sjeničko) jezero - karakteristike Uvačko jezero se prostire na površini od 27 kvadratnih kilometara, a njegova dubina doseže i preko 100 metara. Obala jezera je obrasla šumom i kao takvo je idealno stanište za mnoge životinje. Među životinjama koje se mogu videti u oblasti Uvačkog jezera svakako se izdvajaju orao zmijar, orao belorepan i rečna vidra. Ovo jezero je takođe poznato po svojim mnogobrojnim uvalama, pećinama i stenama koje se uzdižu iznad površine vode. Jedna od najpoznatijih atrakcija na Uvačkom jezeru su "Uvačke stene", vertikalne litice koje se nalaze u blizini ušća reke Uvca. Posetioci mogu uživati u pogledu na ove impresivne stene tokom plovidbe jezerom, ali i tokom pešačke ture koja vodi do njihovog vrha. Aktivni odmor na Uvačkom jezeru Samo Uvačko jezero i predeo oko njega su zbog svojih karakteristika veoma privlačni za različite vidove aktivnog odmora. Pre svega, treba naglasiti da
Sjeničko ili Uvačko jezero je jedno od najvećih prirodnih bisera jugozapadne Srbije. Osnovne odlike ovog jedinstvenog jezera su sačuvana priroda, divna plava boja vode, bogata flora i fauna i velike mogućnosti za aktivni odmor.
Kako je nastalo Uvačko jezero?
Godine 1979. kanjon reke Uvac je potopljen i reka je pregrađena za potrebe hidroelektrane. Brana je izgrađena kod sela Akmačići. Jezero je daklče formirano od reke Uvac, a pomaže mu i pritoka reka Vapa.
Uvačko jezero je nastalo popunjavanjem kanjona čija dubinu doseže 100 metara. Kanjon je poznat po jedinstvenim meandrima koje je Uvac utisnuo u krečnjački masiv Pesterske visoravni.
Gde se nalazi Uvačko jezero?
Jedno od najvećih i najpoznatijih jezera u tom zapadnom delu Srbije je Uvačko jezero. Ono je ušuškano između planina Zlatara i Javora. Njegova neobična pojava kao spoja dveju reka, Rzava i Uvca, privlači mnoge posetioce koji uživaju u netaknutoj prirodi ovog područja. Najbliža veća naseljena mesta su Sjenica i Nova Varoš.
Uvačko (Sjeničko) jezero – karakteristike
Uvačko jezero se prostire na površini od 27 kvadratnih kilometara, a njegova dubina doseže i preko 100 metara. Obala jezera je obrasla šumom i kao takvo je idealno stanište za mnoge životinje. Među životinjama koje se mogu videti u oblasti Uvačkog jezera svakako se izdvajaju orao zmijar, orao belorepan i rečna vidra. Ovo jezero je takođe poznato po svojim mnogobrojnim uvalama, pećinama i stenama koje se uzdižu iznad površine vode.
Jedna od najpoznatijih atrakcija na Uvačkom jezeru su „Uvačke stene„, vertikalne litice koje se nalaze u blizini ušća reke Uvca. Posetioci mogu uživati u pogledu na ove impresivne stene tokom plovidbe jezerom, ali i tokom pešačke ture koja vodi do njihovog vrha.
Aktivni odmor na Uvačkom jezeru
Samo Uvačko jezero i predeo oko njega su zbog svojih karakteristika veoma privlačni za različite vidove aktivnog odmora.
Pre svega, treba naglasiti da je ribolov ono što najčešće dovodi turiste na Uvačko jezero. Razlog tome je obilje vrsta riba koje se mogu naći u vodi, uključujući lipljena, šarana i pastrmku.
Osim ribolova, Uvačko jezero je fenomenalna destinacija i za kajaking, veslanje ili jedrenje.
Ako tražite nešto mirnije aktivnosti, možete uživati u opuštajućoj vožnji čamcem ili posmatranju ptica. Uvačko jezero je takođe popularno mesto za kampovanje. Tome doprinose i neka uređena mesta za kampovanje.
Uvačko jezero smeštaj
Ako poželite da posetite Uvačko jezero, suočićete se sa problemom pronalaska najadekvatnijeg smeštaja za Vaše potrebe. Pokušali smo da vam pomognemo i izdvojili smo nekoliko smeštajnih jedinica, koje bi trebale da ispune vaša očekivanja.
Ukratko, Uvačko jezero je izvanredna destinacija za sve ljubitelje prirode i aktivnosti na otvorenom. Njegova spektakularna priroda i mirna atmosfera čine ga idealnim mestom za opuštanje i uživanje u prirodnim lepotama zapadne Srbije.
